Loes Watchman

Afgelopen tijd denk ik veel na over onzichtbaarheid. Zoals het afgelopen jaar de crisis met het Covid virus, niet zichtbaar maar wel aanwezig. Dat nadenken over onzichtbaarheid vereist oefening om in het dagelijksleven het onzichtbare te leren zien. Zien dat het een heel gewone zaak is dat wat we niet zien net zo belangrijk is van wat we wel zien. Deuren en ramen bijvoorbeeld zijn voor het oog letterlijk gaten in de muur en waar gaten zijn zien we niets.Maar het niets, het onzichtbare is van betekenis. Voor mij is inmiddels de betekenis van het raam(gat) te 'zien' onontbeerlijk noodzakelijk geworden om dit zichtbaar te krijgen. Waarom foto's van verval? Het viel mij op dat dat het verval ook veelal onzichtbaar wordt gehouden, het afval gaat in een bak of kist en het is niet meer zichtbaar wat voor proces zich daarna afspeelt. Dit ben ik letterlijk gaan volgen, niet weggooien maar kijken.